piątek, 11 grudnia 2015

Względnie: Nieśmiertelność

Zanim dusza ucieknie przez szpary w powiekach
Zanim całkiem otoczy mnie drobna groza rozpaczy
Wspomnienia, które jak pęknięta rura przecieka
Nieistotne wartości, których już mi nie wybaczysz

Ruszy naprzeciw siebie, jak rany po zadrapaniach
Piekąca w głowę myśl, jak pozbyć się przetrwania
Bliskość serca oddalają me płuca, w przekonaniach
Wyniknie z tego czysta pustka, absolutna przegrana

Czy ten całun, który otacza mgłę krwi w moich żyłach
Przeniknie przez serca niezrównoważonych osób?
Czy wspomnienie o mnie przetrwa w drobnych pyłach,
Które niczym neurony przenikają się w jakiś sposób?


Drogi Obserwatorze!
Więc spotykamy się po raz kolejny za pośrednictwem zlepka słów, które udało mi się po raz kolejny wytoczyć. Rad jestem, że to czytasz. W ten sposób powstaje nieśmiertelność, słyszysz mój głos chociaż mnie tu nie ma. Nawet nie do końca musisz mnie znać, żebym mógł przekazać Ci kilka niepotrzebnych myśli. Tak naprawdę nieśmiertelność można osiągnąć tylko przez pamięć o danej osobie. Nie trzeba szukać daleko. Cliff Burton, Ludwig Van Beethoven, Pitagoras, Zdzisław Beksiński, Rafał Wojaczek, Edgar Allan Poe, Howard Phillips Lovecraft. Oni wszyscy osiągnęli swoistą nieśmiertelność.
Chociaż jestem niecierpliwy, to jednak muszę jeszcze trochę popracować nad tym, żeby było co w ogóle zapamiętywać. Przyznam, że krwią moich tekstów są wypociny Wojaczka i Roguckiego. Niedawno było mi dane przeczytać reportaż o tym pierwszym. Było tam wiele ciekawostek dotyczących jego życia. Pierwsze próby samobójcze, porażka z uczelnią, złe kontakty z rodzicami, kiepskie tworzenie związków i słabość do alkoholu. Życie jako Wodospad Porażek. Niemniej potrafił doskonale pisać. A pierwszy kontakt z jego twórczością miałem dopiero cztery lata temu, kiedy usłyszałem jego wiersze w aranżacji zespołu Fonetyka. Swoją drogą naprawdę dobrze skomponowali muzykę do tych tekstów.
Muszę się wreszcie skupić na pisaniu tej, powiedzmy, powieści, bo inaczej nigdy tego nie napiszę. 
Alexander

PS:
Nieśmiertelność
Ile cię trzeba cenić
Ten tylko się dowie
Kto cię osiągnie

1 komentarz:

  1. "Zanim dusza ucieknie przez szpary w powiekach" bardzo, bardzo. Piękne :)

    OdpowiedzUsuń